Posługa chorym

„Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w Imię Pana. Modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśli by popełnił grzechy, będą mu odpuszczone”.(Jak 5,14-15)

Kapłan zanosi Komunię Świętą do chorych w każdy pierwszy piątek miesiąca od godziny 9.00 rano, oraz w drugi dzień świąt Bożego Narodzenia i Wielkanocy od godziny 9.00. Chodzi także na każde wezwanie chorego bądź jego rodziny. W przypadku zagrożenia śmiercią należy wzywać kapłana bez względu na porę dnia i nocy.

Media są pomocne chorym.
W chorobie człowiek wierzący pozbawiony jest możliwości pełnego udziału w życiu liturgicznym Kościoła. Pozostaje mu radio i telewizja, dzięki którym może uczestniczyć w transmisji Mszy Świętych.

Gdzie i kiedy zgłosić adres chorego?
Chorego można zgłosić telefonicznie, w zakrystii, w kancelarii parafialnej.
Kapłan w piątek udaje się do chorych, niosąc w bursie Najświętszy Sakrament oraz naczynie z olejem chorych.

O Sakramencie Chorych.
W ciężkiej chorobie, nawet gdy nie wydaje się być ona śmiertelną, chrześcijanin powinien poprosić o sakrament namaszczenia.

Sakramentu namaszczenia można udzielać całej grupie lub pojedynczym osobom. W ciężkiej chorobie może być udzielony nawet dzieciom, które jeszcze nie były u spowiedzi i Komunii Świętej.

Nieprzytomnym lub psychicznie chorym udziela się namaszczenia tylko wtedy, jeśli można przypuszczać, że jako wierzący sobie tego życzyli.

Zmarły już żadnego sakramentu przyjąć nie może. W razie wątpliwości, czy śmierć nastąpiła, namaszcza się warunkowo.

Przygotowanie domu chorego.
Stół winien być nakryty białym obrusem, na nim należy umieścić krzyż, zapalone świece, wodę święconą (o ile to możliwe).
Dobrze jest, jeśli przygotuje się szklankę z wodą, aby chory mógł napić się, by od razu przełknąć hostię.
Jeśli chory ma zawsze kłopoty z połykaniem, osoba opiekująca się nim, musi wcześniej powiedzieć o tym księdzu. Kapłan udzielając Komunii Świętej poda tylko cząstkę hostii.