Dzień skupienia Rycerzy Kolumba w Terliczce

Jaromir Kwiatkowski ▼

– Budowanie cywilizacji miłości to rozpalanie w swoim sercu takiej miłości, która daje widzenie Chrystusa w drugim człowieku. Bo czym jest wiara? Tym, że widzimy Boga w naszym życiu, widzimy jego działanie – mówił do braci z Zakonu Rycerzy Kolumba o. Robert Kozłowski, kapucyn, kustosz sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej i św. o. Pio w Terliczce k. Rzeszowa, w homilii podczas dnia skupienia Rycerzy z rodzinami w tym sanktuarium.

W spotkaniu, zorganizowanym po raz pierwszy, uczestniczyli członkowie Rad Rycerzy Kolumba z Rzeszowa, Dobrzechowa, Sędziszowa Młp. i Dębicy, którzy modlili się podczas Eucharystii i integrowali w czasie grilla. Podczas spotkania w grupach zastanawiali się, jakie konkretne działania powinni podjąć, by budować cywilizację miłości w swoim środowisku. Spotkanie zakończyło się oddaniem czci relikwiom św. o. Pio.

Sanktuarium w Terliczce jest żywym ośrodkiem kultu Matki Bożej Fatimskiej (górny kościół) i św. o. Pio (dolny). Tu od maja do października odbywają się nabożeństwa fatimskie, na które przyjeżdżają tłumy z okolicznych miejscowości. Sanktuarium jest także nazywane „polskim San Giovanni Rotondo” – tu znajdują się relikwie św. o. Pio, a wśród nich relikwia szczególnie cenna: chusta, którą święty zakonnik przykładał  ran stygmatycznych.

Zakon Rycerzy Kolumba to największa w świecie (liczy 1,8 mln członków) katolicka organizacja bratnia, założona w 1881 r.  z  inicjatywy ks. Michaela McGivneya, proboszcza parafii Najświętszej Maryi Panny przy alei Hillhouse w New Haven, w stanie Connecticut. Grupkę mężczyzn połączył ideał Krzysztofa Kolumba, odkrywcy Ameryk, który przywiózł chrześcijaństwo do Nowego Świata. Zakon powstał, by udzielać pomocy członkom i ich rodzinom w przypadku choroby, kalectwa, a także w każdej  potrzebie. Pomaga rodzinom osiągnąć zabezpieczenie finansowe poprzez ubezpieczenie na życie, renty dożywotnie i długoterminowe programy ubezpieczeniowe (w Polsce to dopiero sprawa przyszłości). Rycerze Kolumba koncentrują się na działalności na rzecz Kościoła, swojej lokalnej Rady, społeczności lokalnej, rodziny i młodzieży. Reagują na bieżące potrzeby, np. klęski żywiołowe, prowadzą szeroką działalność charytatywną, wspierają powołania, angażują się w obronę życia ludzkiego od poczęcia do naturalnej śmierci, sponsorują różne dzieła Kościoła. W Polsce zakon jest obecny od 2006 r. Jego członkami mogą być jedynie mężczyźni, którzy ukończyli 18 lat i są praktykującymi katolikami pozostającymi w duchowej łączności ze Stolicą Apostolską, dążą do życia zgodnego z Dekalogiem, a także mogą przystępować do sakramentów. Naczelnymi zasadami zakonu są miłosierdzie, jedność, braterstwo i patriotyzm.

Fot. Renata Kwiatkowska